Blog poświęcony literaturze, sztuce i psom.
Jesień
Pamiętacie , jak mówiła Ania Shirley? ,, Jak się cieszę, że żyję na świecie, w którym istnieje październik! Jakież to byłoby okropne, gdyby natychmiast po wrześniu następował listopad!’’
Cieszmy się więc październikiem, zwłaszcza, że podarował nam wiele pięknych, słonecznych dni.
No i czytajmy! Ile wlezie!
Lubię wieczory, gdy ciepła herbatka, kocyk i książka to triatlon czytaczy.
Co czytać?
Wszystko zależy od podejścia.
- Podejście bez intelektualnego rozmachu.
Jeśli lubicie serię z Fjallbacki, sięgnijcie po najnowszy tom serii, czyli : ,, Kukułcze jajo’’. Lubię książki Camilli Lackberg, choć muszę przyznać, że dość szybko rozgryzłam zagadkę, więc może nie była ona dość skomplikowana. Ale chętnie wracam do Eriki i Patryka , a także ich znajomych. No i na pewno ważne, że autorka pokazuje słabości szwedzkiego-,, idealnego’’ państwa, podobnie , jak czynią to inni twórcy skandynawskich kryminałów. Główny motyw jest także aktualny z uwagi na to , co możemy zaobserwować w Polsce, mam na myśli ścieranie się poglądów w kwestii tolerancji wszelkiej inności.
- Podejście- a może coś ,,non fiction’’?
Rewelacyjny reportaż Bartosza Józefiaka: ,, Wszyscy tak jeżdżą’’ dotyka kwestii , ogólnie rzecz ujmując, komunikacji w Polsce. Sama nie jestem kierowcą , ale od wielu lat jeżdżę komunikacją miejską. W czasie studiów głównym środkiem transportu był dla mnie pociąg, bardzo lubiłam warszawskie tramwaje i wtedy raczkujące metro.
Autor dotyka różnych aspektów komunikacji. Najbardziej zaciekawiła mnie historia komunikacyjnej rewolucji w Jaworznie, która przyniosła tam poważne zmiany , między innymi zwężenie dróg, zmniejszenie miejsc parkingowych, poszerzenie chodników, rozbudowę komunikacji miejskiej. Z książki dowiedziałam się , że jedna czwarta polskich wsi jest wyłączona z komunikacji autobusowej. To także historia kierowców , jeżdżących tirami , a nade wszystko wszystkich , którzy znają smak dojeżdżania do pracy , nierzadko przez bardzo długą trasę. Reportaż świetnie się czyta, zostaje w pamięci.
- Podejście -może się wczytać i wzruszyć.
,, Ten dziwny wiek’’ Kiley Reid to rasowa, znakomita powieść , która dotyka problemu , przez wielu ocenianego jako już nieobecny, przerobiony lub ,, obecny , ale gdzieś tam’’.
Emira jest opiekunką córeczki państwa Chamberlain, pewnego wieczoru zostaje poproszona o dodatkową opiekę nad dzieckiem, jest późny wieczór, bohaterka spędza go na imprezie. Godzi się, głównie ze względu na stan konta , dołącza do niej przyjaciółka, zabierają dziewczynkę i idą do dużego sklepu. Żeby małą czymś zająć robią zakupy, żartują tańczą. W pewnej chwili podchodzi do nich ochroniarz, pytając, kim jest dziecko.
Książka warta przeczytania i przemyślenia.
Miłego czytania i kocykowania ( najlepiej jednocześnie)!