Psia poezja

My z Pańcią bardzo lubimy czytać wiersze. Ja najbardziej te, które dotyczą zwierząt, a zwłaszcza psów. Co tu dużo ukrywać , znaczymy coś na świecie dla ludzi! Niektóre wiersze są śmieszne, a inne smutne. Oto moje ulubione:

             ,, Niech uśmiecha się ten i ów,

                a jednak fakt to oczywisty,

                że większość ,

                znaczna większość psów,

                ma w sobie coś z artysty.’’

                                                   Ludwik Jerzy Kern

                ,, Pies mój , kwiat oszczekując, łbem się tuli ku mnie,

                   By poistnieć w mym świecie trafnie i beztłumnie.

                   I oczami po prośbie w twarz mi się człowieczy,

                   A ja wchodzę-w Mgłę zwierząt i w Tuman

                                          Wszechrzeczy.’’

                                                    Bolesław Leśmian

             

     ,, Są psy i psy. Ja byłem psem wybranym.

                      Miałem dobre papiery i w żyłach krew wilczą.

                      Mieszkałem na wyżynie, wzdychając wonie widoków

                      na łąki w słońcu, na świerki po deszczu

                      i grudy ziemi spod śniegu.’’

                                                      Wisława Szymborska

                      ,, Powiedzcie mi , jak to się dzieje,

                          a może dziwię się niesłusznie:

                          Pies przyjdzie , nawet gdy kuleje,

                                       A człowiek

                          – cóż… z tym bywa różnie.’’

                                                       Franciszek Klimek

                        ,, Czterołapy żarty przyjmuje z powagą.

                            Kamień żartem ciśnięty w fale daje nura.

                            A on rzuca się bez wahania w pogoń.

                            Bo kaczkę wyłowić każe instynkt i tresura.’’

                                                              Jacek Kaczmarski